τι κάνω;

μια θέση Parking V.I.P. αεροδρομίου, 

ένα ζευγάρι παπούτσια ομορφότερα απ όσο θα μπορούσα να τα φανταστώ

αλλά ακριβώς στο στυλ που ήθελα στην αποθήκη.

τρία πιάτα παστιτσάδα με χυλοπίτες και reggato αντι κεφαλοτύρι 

μία πρόταση για part  time πριν ακόμα πατήσω το πόδι
στην χώρα για το MA μαζί με ένα μπουκέτο φρέζιες 

και χαρισμένα 20 λεπτά του ευρώ απ τον περιπτερά για τα αλάρμ μου. 

τρεις τεράστιες αγκαλιές
δέκα χρόνια μετά που καταφέρνω
να συγκινηθώ με το "φιλαράκι" της βόσσου επί της ουσίας
αντί να το τραγουδάω μηχανικά και ν αναρρωτιέμαι
πώς όλοι οι κατασκηνωτές το γουστάρουν τόσο

δυο ώρες να φτάσω στην Πεύκη με το πιο αργό GPS του κόσμου 

και άπειρες πινακίδες με διπλό τουλάχιστον το ένα νουμεράκι τους

όποτε επιβαλλόταν - δλδ με την συχνότητα του διαβόλου

μια ζώνη που μάτιαζα με το νου πάνω από τρεις μέρες

για το πόσο μου χε λείψει κι όταν βρεθήκαμε 

άντεξε μισό απόγευμα ακόμη και μας άφησε...

η ιστορία σου να γίνεται πιο δική μου από ποτέ