...with lots of love for you, Jeff Thomas and the lyrics.

Tuesday, November 30, 2010

the times they are a-changing



come gather round people wherever you roam
and admit that the waters around you have grown
and accept it that soon you ll be drenched to the bone
if your time to you is worth savin
and you better start swimming or you ll sink like a stone
for the times they are a-changing

come writes and critics who prochesize with your pen
and keep your eyes wide the chance won't come again
and don't speak too soon for the wheel's still in spin
and there's no telling who that it's namin'
for the loser now will be later to win
for the times they are a-changing

come senators congressemen please heed the call
don't stand in the doorway don't block up the hall
for he that gets hurt will be he who has stalled
there's a battle outside and it's ragin
it'll soon shake your windows and rattle your walls
for the times they are a-changing

come mothers and fathers throughout the land
and don't critisize what you can't understand
your sons and your daughters are beyond your command
your old road is rapidly aging
please get out of the new one if you can't lend a hand
for the times they are a-changing

the line it is drawn the curse it is cast
the slow one now will later be fast
as the present now will later be past
the order is rapidly fadin'
and the first one now will later be last
for the times they are a-changing


Saturday, November 27, 2010

you know that I m no good



meet you downstairs in the bar and heard
your rolled up sleeves in your skull t-shirt
you say "what did you do with him today?"
and sniff me out like I was tanqueray

'cause you're my fella my guy
hand me your stella and fly
by the time I'm out the door
you tear men down like Roger Moore

I cheated myself
like I knew I would
I told you I was trouble
you know that I'm no good

upstairs in bed with my ex boy
he's in a place but I can't get joy
thinking on you in the final throes
this is when my buzzer goes

run out to meet you chips and pitta
you say 'when we married"
'cause you're not bitter
"there'll be none of him no more"
I cried for you on the kitchen floor

sweet reunion Jamaica and Spain
we're like how we were again
I'm in the tub you on the seat
lick your lips as I soak my feet

then you notice little carpet burn
my stomach drops and my guts turn
you shrug and it's the worst
to truly stuck the knife in first


Sunday, November 21, 2010

εξαντλήθηκε.


γράψε μηδέν. όχι γιατί γύρισες πίσω
αλλά γιατί έφερες μια γύρα το άπειρο
κι έφτασες ξανά εκεί μα πού άλλού
απορώ πώς τόσο καιρό αφήνομαι
να με ρουφά η ιδέα του άπειρου
χε συν ψε ίσον μου λείπεις για πάντα
αηδίες λολ...

σε θυμάμαι να μου μιλάς για κύκλους που κλείνουν
κι ίσως μέσα μου να μην το ξέχασα ουτε στιγμή.
ίσως να είναι ακόμη ένας από εκείνους τους άσσους
στο μανίκι μου
παρόλο που χει ξεχαστεί η ύπαρξή τους 
η αίσθησή τους παραμένει
μένει μόνο στην κίνηση πάνω την κρίσιμη
να επιβεβαιωθεί η κατοχή κι η υπεροχή τους.

εξαντλήθηκε. μα επανακυκλοφορεί. γιατί
μα γιατί μπάζει κρύο τώρα από παντού
κι όχι από αυτό που ντύνεσαι ανάβεις μια φωτιά
κι είσαι ντάξει
κρύο από αυτό που σε ιδρώνει.
κρύο άρρωστο που βγαίνει από μέσα σου είναι η αλήθεια
λυπάμαι. 

μια ζωή γεμάτη ανέσεις! φουλ μια ζωή λέμε
τίποτα δεν της έλειψε. 
μια ζωή λοιπόν, αδύναμη.
μεγαλωμένη σε συνθήκες ιδανικές.
τόσο ανίκανη να αντιμετωπίσει τον κατακλυσμό
όσο να τον αναγνωρίσει. 
 
φαντάσου δηλαδή τί φαντάσου, θυμήσου 
να κοιτάζεις τους ανθρώπους.
πώς κινούνται σε κύματα. κι ύστερα θυμήσου
ο μοναδικός τρόπος να βγεις απ το κύμα
είναι να δημιουργήσεις ρεύμα δικό σου.
μπορεί να πνιγείς, μπορεί να παρασύρεις κι άλλους
και μπορεί ίσως μια μέρα, να δεις πάλι αυτή την ίδια
τόσο γνώριμη εικόνα της ανταριασμένης θάλασσας ανθρώπων
από την μέση ενός πολύ υψηλού κύματος
εκείνου που θα έχεις ουσιαστικά
δημιουργήσει. 

γιατί όχι;! αν όπως και να χει θα σαι μέρος ενός κύματος
καλύτερα να είναι και μεγάλο αλλά να είναι και δικό σου
για να έχεις προνομιούχο θέση να χαζεύεις την θέα.
τα κύματα σε όλα τα χρώματα, να βγάζουν κάθε λογής ήχο
να τραγουδάνε νανουρίσματα και πόνους
να σκάνε σε βράχια φτιαγμένα από θάνατο, θλίψη, αγωνία...
και να σκορπίζουν σε αφρούς. θυμήθηκες; 

τώρα μάθε επίσης ένα τρομερό μυστικό!
πως στην ακρογυαλιά την χρυσή
έχουν τα παλάτια τους οι νεράιδες, τα ξωτικά
ή τελοσπάντων σκέψου πως η ομορφιά στέκεται εκεί 
κι όποτε της έρχεται, σκαλίζει στην άμμο την αλήθεια της
κι εμείς ανά κύματα την καταστούμε πρόσκαιρη
και την βαφτίζουμε δευτερεύουσα.
την υπόλοιπη παραλία και τα βουνά και τα δέντρα
και τα κοράλλια από κάτω σου τα ρώτησες; 

πόσο μεγάλο το θέλεις τώρα το δικό σου κύμα άνθρωπε;




Saturday, November 06, 2010

First Lyrics First Vol.33



this one goes out to the one I love 

γιατί το ήθελα. γιατί τους βλέπω
και τους κουβαλώ μαζί μου όπου σταθώ
απλά έτσι φτιάχτηκα.
έτσι έχει φτιαχτεί κι ο κόσμος.
ένας πενταδιάστατος ουρανός από κάθε λογής κρύσταλλα
κάτω από τον ήλιο.

τα μάτια μου λοιπόν
αντικρίζουν μόνο αντανακλάσεις των στιγμών μας.
όπου κοιτάξω, υπάρχει μόνο το καθρέφτισμα
των φιλιών μας.
είπες θα μου ρθει η έμπνευση
λατρεύω να χεις δίκιο
αλλά δεν είναι στο χέρι μου
αλήθειες να σου κρύβω. 

 a simple prop to occupy my time 

η ζωή θα σε οδηγήσει...

πήγαινα εκεί που ήθελα 
και όχι εκεί που οδηγούμουν.

και εγένετο το ερώτημα. αγωνίζεται ή
πολεμάει;

this one goes out to the one I 've left behind 

τί γλυκό που είναι να έχεις κάποιον 
να σε κοιτάει στα μάτια να σε φροντίζει 
να παίρνει στα σοβαρά τις λύπες και τις χαρές σου 
σαν να ήτανε δικές του. να είναι τρυφερός 
και να προσέχει να ξυπνάς με ηρεμία. 
να μην ζητά γιατί δεν τον αφορά να πάρει
και να μοιράζεται κι ο ίδιος σε όποιον έχει ανάγκη.
για εμένα

this one goes out to the one I love 

                                              fire.

τί ανακούφιση να βλέπεις το πάθος του και να 
το απολαμβάνεις χωρίς να το χρεώνεσαι γιατί ξέρεις-
δεν σου ανήκει. τίποτα δεν είναι κανενός.
μόνο θα προσφερθεί για λίγο να παρει την αγωνία σου 
και να την στολίσει και να την περιγελάσει-επειδή μπορεί. 
τέτοιος χίπης είναι κι απ το λίγο στο πολύ
πολύ σπάνια τα φεγγάρια μου την διαφορά γυαλίζουνε
οπότε...
μένω εκτός ονείρου εκτός ύπνου σε υπερδιέργερση 
χαζεύω μπρος σε μια κλαίουσα ιτιά
και σε δυο τρεις καρακάξες
και γελάω πολύ αφού και τα χελιδόνια ασπρόμαυρα ήταν.
ανέκαθεν!