εάν το νησάκι μου είναι ο ομφαλός της γης
συλλογίζομαι...
τότε ακριβώς παραδίπλα στο πιπί μου είναι
η Λατινική Αμερική
σίγουρα!
κι από πάνω στην κοιλιά και το στομάχι μου
σαν να κάθονται ο Καναδάς κι η Αμερική.
αμέσως στην καρδούλα και το στήθος μου
ακούω την Αυστραλία να χτυπάει ζεστά
και δροσερά, την Ιαπωνία ν'ανασαίνει.
η Ευρώπη καθισμένη στο λαιμό μου
ό,τι θέλει λέει
και σ' ολόκληρο το κεφάλι και το πρόσωπο
χρωματισμένη είμαι, Αφρική.
τα πόδια μου στηρίζονται απ'τον Καύκασο και την Ρωσσία
μέχρι την Μογγολία και την Ταυλάνδη.
Η Ινδία, ξεκουράζεται στα οπίσθιά μου.
από κάθε γωνιά της γης τώρα ακούω και βλέπω το ίδιο μήνυμα.
πατρίδα σου είναι εκεί που νιώθεις
ασφάλεια
και γίνεσαι αποδεκτός
κι έχεις την ευκαιρία να προσπαθείς
να γίνεσαι καλύτερος γελώντας
και πως τέτοια μέρη
δεν υπάρχουν στην γη.
είναι μέσα σε ανθρώπους. τα κουβαλάνε εκείνοι
παντού.
α, και μου παν και κάτι ακόμα
δεν θα περάσει ο φασισμός.
