έχεις δει

παρδαλίτσα on edge; χα.  σπάνιο.

μόνο τα κλάματα που δεν έβαλε.

με κοιτούσε με τέτοια αγανάκτηση κι είχε ένα βλέμμα

που μου ζητούσε ευθύνες. σάστισα. 

πετάχτηκε πάνω να φύγει σαν να είχε γίνει λες κανένα

μεγάλο κακό. σε μας που βλεπόμαστε τρίτη

φορά στην ζωή μας και που είχαμε ανταλλάξει μόνο λέξεις.

είμαι είπε αγενής. μεγάλωσα λίγο, τ άκουσα κι αυτό.

μην το παίρνεις βαριά και σκάσε ένα χαμόγελο

δεν έτρεξε δα και αίμα

ούτε κανένας πόνος μεγαλος θα μπορούσε να γεννηθεί

ούτε έσπασε κανένα τύμπανο.σιγά.

μπορείς να το πάρεις από καθόλου έως εντελώς προσωπικά

σε αυτή την φάση όπως ευκολύνεσαι 

μ εμένα μαζί σου φαίνεται να παίζει το δεύτερο αφού είμαι καθιστή.

από επιλογή, από την μάνα του ούτ εγώ ξέρω σου είπα...

πάει τη σιωπή στο θόρυβο από το παρτυ σπίτι

δεν ξέρω τι έγινε βαρέθηκα. εσύ ήξερες κάτι.

γιατί γράφουν οι άνθρωποι; 

γιατί γαμάνε και χέζουν.

γιατί δεν μπορώ να γράψω; 

γιατί αγχώνεσαι για την επίδοση, δεν τρως καλά και σφίγγεσαι.

γιατί με εκνευρίζεις τόσο;

μακάρι να ξερα. εγώ πάντως σε γουστάρω.

επικοινωνία.

για παράπονα πατήστε το 3.  ναι ένα λεπτάκι σας συνδέω με θεό. 

πείτε τα, βρείτε τα, μήπως δεν λάμπει αρκετά ο ήλιος σήμερα;

μήπως οι νότες στο κομμάτι δεν είναι οι ίδιες

και τα πόδια μήπως ακόμη δεν λειτουργούν;

whatever the track then, my desire stays on.

μπορεί μία λέξη εκτός από την κόκκινο να φωτίσει κόκκινο;

να σταματάει να μου σηκώνεται στο 3.44 γίνεται; 

να ισσοροπήσω με τόση ένταση; θα το βρούμε πού θα πάει
τί ειμαστε τίποτα φλώροι; χε. 

απλώς δεν του μιλάνε και πολύ του παιδιού
είναι ακυκλοφόρητο όταν είναι on the edge. παίζει τους λόγους του
κι ανα πάσα μπορεί να την κάνει