τα μπλουζ του αποχωρισμού

απόψε τόσο μόνος να μαι

κι εσύ να λείπεις μακριά

σαν να ναι τώρα το θυμάμαι

το τελευταίο όταν μου πες

έχε γεια

ήτανε τρεις θυμάμαι απρίλη

κάποια δευτέρα αλλιώτικη

κι ήτανε κάπου προς το δείλι

όταν δακρύσαμε στο τελευταίο

φιλί

μεγάλωσες μες τα σαλόνια κι έμαθες

στο πάρκο μες τα περιστέρια

με τον αλήτη που μπλεξες τί γύρευες

αφρόψαρο στα φουσκονέρια

κάποτε κύλαγε το αίμα

μέσα στις φλέβες μας καυτό

τώρα συμβόλαιο με το ψέμα

έχουμε κάνει εσύ εκεί κι εγώ εδώ

μα αυτή την νύχτα ώρα μία

όπου κι αν είσαι θα σταθείς

το κάλεσμά μου ως σαν μια υποψία

μες το σκοτάδι στα τυφλά

να σε καλεί