First Lyrics First -- Vol.7

I was born like this, I had no choice,


                                    I was born with the gift of a golden voice

που γελούσα περίεργο τόσο σου φαινόταν
κι όλο θα με ρώταγες γιατί γελώ εκείνη την στιγμή ή την άλλη, 
όποτε εσύ μ ακούμπαγες. 
κάθε γέλιο έντυνε την μικρή, χλωμή ελπίδα μας στα μπλε 
της έδενε κορδέλα από την μέση και την κράταγε 
και από τον κάτω κόσμο μία ευκαιρία ότι θα έχει, να την φέρουν πίσω, 
νόμιζε πως κοιτάζει.


what everybody knows


each time I laughed you’d find it odd
you d ask me why
you d smooth your moves
I d lay behind,
I d give you jasmine scented clues

each night we met you’d be ahead
I’d ask you why
I’d smooth my moves
you’d strip me down  
you’d blame my high-heel shoes

I pay my rent everyday to the tower of song

κρύφτηκα στο δωμάτιο των γονιών μου, 
κάνω τις σκανταλιές μου να έχουνε νόημα. 
την αγωνία αν θα πιαστώ και το φόβο της τιμωρίας 
κρατώ σφιχτά στα χέρια να θυμάμαι. 
να έχω μαζί. να θυμάμαι  ν’ αποφεύγω.

πίκρα νιώθω που το βράδυ δεν φανέρωσε το σώμα σου 
αλλά στιγμές-στιγμές 
πάνω που με πιάνει ο ύπνος ή που μ αφήνει, 
σαν να είσαι μαζί μου και να έχω όλα τα καλά αισθάνομαι.