ό,τι επιθυμείς, το έχεις ήδη.

ας πούμε 
την ελευθερία 
για έρωτα

έτσι κι εγώ βρέθηκα να κοιμάμαι πλάι σου

να ξημερώνω στα χέρια σου
τα πιο κρύα πρωινά απ΄ όσο με θυμάμαι, καιρό τώρα.
αλλά αυτό το ακούς και στις καμπάνες
και στα βλέμματα που σου ρίχνω όταν δεν κοιτάς
αλλά ξέρεις.

και πώς να γνωρίζω ποιός να φταίει
που λυγίζουν στην φωνή σου τα γόνατα
κι ανοίγει το στόμα, άναυδο
χωρίς να βρίσκει το μυαλό μου
τίποτα σωστό να πει.

οι επιθυμίες μου
διαταγή του ήλιου και της θάλασσας

έτσι με συνάντησες
λίγο πριν ξεχάσουμε τις εφηβείες και τα παιχνίδια.
ίσα να παίξουμε ένα τελευταίο
τόσο το είχαμε ανάγκη.
και ξεκινήσαμε νύχτα, με τα μυαλά ζαλισμένα,
τις ψυχές να κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν
τα σώματα, σε τροχειές καινούριες..

είμαστε εδώ και μπορώ να σε κοιτάζω στα κρυφά.
να κοιτάζω να μην βαριανασαίνεις
αλλά να ονειρεύεσαι.

μία τελευταία επιθυμία πριν να τινάξω την ζωή
που μου δώσανε για μία αληθινή και την είχα.
και πώς ήσουν εκεί και με είδες, ακόμη ντρέπομαι,
μύρισες την απόγνωση αλλά με ηρέμησες κι είπες να πάμε σπίτι
να γλιτώσουμε την βροχή
και με την πρώτη αχτίδα θα με αφήσεις.

κι εγώ σ επιθύμησα
σε πεθύμησα
κι είπα αυτή η βροχή
να πλημμυρίσει τα μέσα μου
όπως τα πλημμύρισες εσύ
και να τα καθαρίσει