First Lyrics First Vol.25

give me reason but don't give me choice 

                                     cause I'll just make the same mistake again 

αυτή την εποχή χαίρομαι μόνο επειδή ξυπνάω 

και ο καιρός είναι έτσι όπως είναι. αυτή την εποχή αντέχω

το σύμπαν. τί προβλήματα να έχεις αφού ακόμη μπορείς να κρατήσεις

μία θέση στον ήλιο; κι ας ξες μπορεί να αφήσεις τα ξεροψημένα 

και υποσιτισμένα μέλη σου εκεί φορ εβερ, έζησες και θα ζεις

με αυτή την ένταση στο παρά τσακ που σε γλίτωνε

και που σου χάριζε μαθήματα.

να το βρω το φταίξιμό μου, να το σηκώσω 

απ την πλάτη σου γιατί θες ξεκούραση.

η ζωή μου ανέκαθεν ήταν ένα παράθυρο στο σπίτι σου 

που τ άνοιξες μια μέρα σαν κι αυτή, με ήλιο ανθισμένη

και μ έμπασες μέσα από ένστικτο, χωρίς 

να συμβουλευτείς την λογική σου που γύρισε και σου ζητάει

τα ρέστα και μένεις άυπνος τώρα - εύχεσαι να το χες 

δει από την αρχή κι εγώ το ίδιο.

and maybe someday we will meet 

                                      and maybe talk and not just speak 

για να σου πω συγγνώμη. για να μπορέσεις να το βιώσεις

όχι να το ακούσεις απλά μα και για να το δεις να πηδάει τις λέξεις 

από πάνω και να κάνει το καρδιοχτύπι σύνθημα.

πόσο λυπάμαι που δεν ήμουνα τα πάντα σου όταν εκείνα

δεν σου έφταναν. πόσο σε σκέφτομαι τις νύχτες 

μ ευγνωμοσύνη που η ανάγκη μου κοιμάται και

μου επιτρέπεται για λίγο απ όταν σ άφησα να είμαι άνθρωπος.
με χέρια και ιδέες, να κρατώ το κάγκελο σφιχτά και να κρέμομαι 

για να με βλέπεις, να γελάς με την άγνοιά μου

και να αντλείς ελπίδα -εσύ, τα καταφέρνεις καλύτερα. 

I'm not calling for a second chance 

                   I'm screaming at the top of my voice

μ έβαλα κάτω, με είδα, με μέτρησα, ήσουν κι εσύ παρών

κι έβαλες τα κλάματα τόσο που απογοητεύτηκες, τόσο 

που θύμωσες. άλλα περίμενες από μένα κι εγώ με την έπαρση

που με διακρίνει κάθε που τρέμω μέσα μου, σε προσπερνούσα

συνεχώς, ας ήσουν ό,τι πιο σημαντικό

μα κοίτα τώρα πως γυρίζω το κεφάλι προς τα πίσω 

να τσεκάρω αν με κοιτάς - αν έχω λόγο να συνεχίσω να περπατάω 

δηλαδή ή να γίνω δέντρο ήρθε η ώρα μου κι εμένα.

look at the stars falls down 

                          and wonder where did I wrong 

όπως το είπαμε. μία θέση στον ήλιο για μένα, 

μία θέση στ αστέρια για σένα κι όταν βγαίνετε το παρεάκι,

σας κάνω χάζι. ζηλεύω κρυφά κι αναρρωτιέμαι πώς θα ήταν

να έμενα με την νύχτα σου αγκαλιά χωρίς να σκεφτώ

την ανατολή μου ούτε μια φορά ακόμη.

αρκετά όμως με τα παραμύθια και τις ιστορίες

για τους φίλους. αρκετά με τα κάδρα και τις 

φωτογραφίες που μας κρατάν ταριχευμένους. αρκετά

με τα ρολόγια και τους αναστεναγμούς μπροστά

στα κύματα. αρκετά με τα βάσανα και τα βασανιστήρια 
αρκετά με την λύπη, αρκετά με την φθορά, αρκετά με τις λέξεις 
που δεν βρίσκουν έννοια, αρκετά με την ενοχή και τον φόβο. 

είτε θα μου κρατάς το χέρι είτε όχι, από δω

που φτάσαμε και πέρα, στο υπόσχομαι πως θα είναι όλα αρκετά. 

η καρδιά μας λοιπόν, είναι αρκετή. 



extra substances consumed: James Blunt -- same mistake