back to the roots και χανγκοβερ

το first nickname μου, μου το έδωσε κάποιος που τώρα

μου διαφεύγει το κινητό του κι όσο κι αν σου

φαίνεται απίστευτο, το έβγαλε από το λεοπαρδαλίτσα.

το ότι είμαι θεοπάρδαλη ναι, είναι απλώς μια σύμπτωση.

έπρεπε να διαλέξω ένα last nickname σύμφωνα με

την πολιτική του myspace το οποίο, μπροστά στον σκοτωμό

του facebook, άρχισε να στο ζητάει ξαφνικά, σαν δαιμονισμένο.

ήθελε και να το δείχνει κάτω απ την εικόνα σου, μην

τυχόν και χάσεις κανέναν χου you may know...

που εγώ μόνο αυτούς που may έχω,

αυτους που know δεν...(ευκαιρία βρήκα πάλι

ντροπή και αίσχος.)

οι ρίζες. ιδιαίτερα χρήσιμες και ειδικά, σε όσους έχουν γλιστρήσει

και μετράνε τον γκρεμό, υπολογίζοντας πόσα κομμάτια

θα γίνουν στην πρόσκρουση. κοιτάτε γύρω μην περισσεύει

καμιά ρίζα απ το βράχο και πιαστείτε. φαίνεται μάταιο αρχικά

γιατί άντε ν ανέβεις τον βράχο πάλι,

αλλά ποτέ δεν ξέρεις τί γίνεται.

η επιστροφή. άλλο να κάνεις την ρίζα σανίδα σωτηρίας,

άλλο να την προσεγγίζεις ως προορισμό ή αντικείμενο

μελέτης. είναι σαν να κατεβαίνεις στο υπόγειο του σπιτιού

σου. μην σου πω στον βόθρο δηλαδή.

μπορεί να βρεις τα πάντα αλλά κυρίως θα βρεις τα σκατά σου.

(μένω σε εννιαόροφη πολυκατοικία τα σέβη σου).

ωστόσο η επιστροφή στις ρίζες

αποτελεί μονόδρομο -κυρίως- όταν σε πιάνει

αυτή η αναταραχή, να θες

να ταξιδέψεις στο μέλλον.

σήμερα ξύπνησα με ένα τεράστιο χανγκόβερ, έφαγα ένα

τοστ με γαλοπούλα, tsakiris sticks και ζόρι.

έγραψα τα παραπάνω, τα διάβασα και χάρηκα που από μέσα τους

πάλι είδα να διαφαίνεται η πηγή της ηιλιοφώτιστης πλευράς

του ονείρου μου -of my everyday life-.

ύστερα θα βγω απ την πόρτα, θα πέσω
στην αγκαλιά των κοριτσιών κι ισως μια από
αυτές τις μέρες βρω το θάρρος να ζητήσω
συγχώρεση.

ελπίζω κι εσύ να βρίσκεις όσα σου κάνουν

την διαφορά, σε κρατάνε περήφανο. γι αυτά που επιθυμείς

για όσα σου θυμίζουν ότι ζεις, αλλά να μην το παίρνεις προσωπικά,

σε γεμίζουν συναισθήματα κι ενίοτε σε αδειάζουν από αυτά,
για να τ ανανεώνεις. μπορεί να είναι μικρά σαν το κεφάλι μιας καρφίτσας
και ευδιάκριτα μόνο σ εσένα. ώρες ώρες βρίσκεσαι
να ζεις μόνο μαζί τους,

να τα κατηγορείς για την μοναξιά σου και να λες

δεν αντέχεις. όμως ξέρεις;

στην απουσία τους δεν υπάρχεις.

και όταν δεν υπάρχεις, τότε είσαι πραγματικά μόνος.

τι έλεγε εκει χμ...εκεί που περπατούσα με το χέρι μου στο χέρι σου.

αυτοοργάνωση... ΑΜΕΣΗ αγαπη φως αντιεξουσία

θα μας φάνε ζωντανούς όχι θα τους φάμε εμείς.

έχει ζέστη. τα κορμιά που ναι κοντά έχουνε παραπάνω λόγους.

ίσως φύγω με τρένο.