grounded.

έχει γεύση και μυρωδιά.
είναι μία ξυνίλα και μυρίζει σαν τετράποδο κατοικίδιο. 

μα πού πήγε η εδέμ οεό; 

στα πατώματα χαχαχαχα και το στρώμα και το πάπλωμα
και τα ογδονταδύο μαξιλάρια που μέσα τους προσπαθώ να την σηκώσω
ενόσω η μία αποτυχία διαδέχεται την άλλη για έξι μέρες σερί (είναι σοβαρό).

σε αυτή την φάση μου σκάνε ξεχασμένες σοφίες ενώ κάνω μπάνιο
από μεγάλα μυαλά όπως ο Γιώργος Μαζωνάκης που πολύ σωστά είχε πει
"μερικές φορές πρέπει να φτάσεις στον πάτο για να ξανασηκωθείς". ή ενδεχομένως όπως έγραψε
ο dr. Johnson "He who makes a beast of himself gets rid of the pain of being a man"
μην φρικάρεις θα συμπληρώσω και σηκώνεται δύο φορές άνθρωπος μετά.

εμ τί περίμενα τέτοιες ώρες; τέτοια λόγια...

με τις Αλκυονίδες σκάει η πρώτη ιδέα ότι και καλά είναι άνοιξη
πριν την εκτόνωση της άνοιξης
και την ολοκληρωτική παράκρουση του καλοκαιριού. 

την πατάω νομίζω πάλι ότι οι μύξες μου τρέχουνε απ την γύρη
και φτερνίζομαι από την σκόνη αλλά ούτε καν.

βγαίνω με το κοντομάνικο, τα γυαλιά πλέον must, κοιμάμαι χωρίς κάλτσες
κι αυτά είναι μόνο όσα είχα παρατηρήσει μεχρι πέρσι. κι είναι και το άλλο.
νομίζω ότι τα λουλουδάκια κι οι πεταλουδίτσες ζουζουνίζουν αλλά δεν είναι έτσι.
είναι πιο έξυπνα τα πλάσματα από εμένα δεν μπερδεύονται!...

αναλογίστηκα κατι συγκεκριμένες αλκυονίδες φυσικά, αυτές του 2003.
εντελώς τρελαμένες τα θέλανε όλα δικά τους. πέντε ήταν στον αριθμό αλλά θρασύτατες.
σχεδόν μου κλείσανε το σπίτι!
τελικά -τί λέγαμε για την παράκρουση του καλοκαιριού;
- εκείνο το καλοκαίρι μου έβαλε λουκέτο. 

ο να βάλει το του τι θα μου ξεράσουν φέτος.
καμιά μπουλντόζα στο κεφάλι θα μου ρθει. σου λέει μετά
γιατί το καλοκαίρι κλείνεις το σπίτι και πας στο στο νήσι ούτως ή άλλως.

αφού φτάνεις να μην την παλεύεις με όλα τα υπόλοιπα
που είναι γύρω από το σπίτι σου όλο τον υπόλοιπο χρόνο και στο τέλος
σ ενα καύσωνα που δεν αντεχεις το πετσί σου (χοχοχο), κλείνεις και το σπίτι και φεύγεις
σιγά την απώλεια αν είναι το ξανανοιγείς ή γυρνάς  στο πατρικό σου.

ε δεν πάει έτσι κυρίες αλκυονίδες μου!

φέτος τους την έχω στημένη για τα καλά (γιατί νιώθω τώρα ότι θα γελάσουμε πολυ;...)

εμετοί παπαραλιάτης τελευταία δύο επεισόδια σύνολο: 7 (αρκετά καλά τα πήγε)

δεεεεεεν τελειώνει ο χειμώνας ακόμη.
μόνο οι μυγδαλιές μου είπανε έχουνε μπερδευτεί
εγώ μυγδαλιά δεν είμαι. μέχρι κλαίουσα ιτιά με λες.
για την ακρίβεια με είπε ένα personality test κάτι άλλες πατωματένιες μέρες χιχι.
κι αυτό είναι το κομματάκι μιας ευχής που δεν σου χρειάζεται
μα πετάει έξω εκείνα που θα την έκαναν να πραγματοποιηθεί
και στουμπώνεται άυλη κι άχρηστη να καμαρώνει, σαν ιδέα. 

μετράω με πιο πολύ μέτρο. κι ας έχει το πόδι μου βαρύνει.
κι επειδή θέλω να κλείσω με μία χαρούμενη νότα. 

αφού δεν ακούω και χατζηγιάννη πάλι καλά...