εντάξει να μου πέφτει.
αλλά να μην γράφω ρε φίλε το χοντρύναμε
(σταματάς με την ειρωνεία σε παρακαλώ είναι σοβαρό).
(σταματάς με την ειρωνεία σε παρακαλώ είναι σοβαρό).
αναρρωτιέμαι τί συμπτώματα παρουσιάζεις εσύ ενόσω κατεβάζω ταχύτητα
και να ζαλίζομαι απ το γέλιο σταματάω.
θυμάμαι εκείνο τον προορισμό που σχεδίαζα πολύ καιρό
κι όταν ήρθε η στιγμή τα πάντα είχαν βρει την θέση τους
ξεκίνησα να πάω επειδή ήθελα δράση όχι διαφυγή και στην αρχή απογοητεύτηκα.
καλά να πάθω. χα. στην αρχή...
στην συνέχεια με κουβαλήσανε από κει με το ζόρι.
με ξεκολλήσανε με την σπάτουλα.
με ξεκολλήσανε με την σπάτουλα.
έμαθα από δεύτερες ευκαιρίες κι από επόμενες.
ξέρω από τραγούδια που τα φτιάχνει ο άνεμος κι αν είσαι κουρασμένος
σου ακούγονται σαν τσιρίδες και παράσιτα.
κουνάς το κεφάλι σου αλλά δεν φτάνει...
κουνάς το κεφάλι σου αλλά δεν φτάνει...
τί συμβαίνει; πού είμαι;
νιώθω διαφορετικά, το διαφορετικά είναι καλά,
λέω να κατέβω για λίγο εδώ. να δω τί παίζει.
No comments:
Post a Comment