a whole new world

μ εμπιστεύεσαι ;...

σου είπα ότι δεν κάνω όνειρα τελευταία

κυρίως επειδή τα ζω και σάστισες - σαν να μην 

κατάλαβες νομίζω, να μην ενσυναισθανόσουν κι ας 

μπορούσαμε να μιλάμε για τους άλλους με περίσσια 

άνεση, σαν να ήμαστε κι εμείς ίδιοι ολόιδιοι

μεταξύ μας κι εκείνοι εξωγήινοι μα με τις ανάσες μας

παρόμοιες κάτω απ του ήλιου το βασίλειο

το παθαίνουν αυτό οι άνθρωποι με τα χαμόγελα

και τις θετικές διαθέσεις και ξεχνούν 

πως η στιγμή που θα φέρει ανάγκη να συνεννοηθούν 

και στα δάκρυα δεν θα αργήσει και τότε όσοι μείνουν...

δεν θα είναι οι ίδιοι. 

αν δεν μπορείς να μ εμπιστευτείς εσύ πια
γιατί πολλά έχεις πιστέψει που δεν θα πρεπε
έχω υπομονή και θάρρος
κι αν βγω ψεύτρα ακόμη εσύ τίποτα να μου
προσάψεις δεν θ αφήσω -τόσο διακριτική θα είμαι-
και μόνο ένα χέρι στην πλάτη σου
σε μια περαστική κουβέντα θα προδώσει
σ όλη την φύση γύρω μας εκτός από σε εσένα τον ίδιο
το πόσο είμαι γοητευμένη και τα δόντια μου πόσο σφίγγω
να μην δουλέψω ακόμη μια φορά για μένα