μου λείπεις ήδη

για το αν χάρηκα εγώ μην με φοβάσαι.

έχω το λυχνάρι με το τζίνι εγώ, δεν έχω ανάγκη

πέρα το να προσέχω τί εύχομαι

κι ακόμα δεν θέλω πλούτη και δόξες

ίσως να μην θελήσω και ποτέ 

αν κάτσουμε να τα πούμε 

κάτω από τ αστέρια άλλη μια φορά 

δεν θα είναι το ίδιο 

πρώτη φορά που δεν θέλω

ανάμνηση. δεν θέλω να επιλέξει τίποτα

ο νους μου να κρατήσει γιατί μόνο να το 

διαστρεβλώσει γίνεται και τούτο δεν μου 

φτάνει - πια. 

πάντα κοντά ποτέ μαζί

μαθαίνεις να κρατιέσαι. μαθαίνουμε  μαζί.

φαίνεται να είναι ο μόνος τρόπος.

so am I good or bad... and we cried and we cried 

                   ...oh you were majesty