το καστρο της αστροπαλιάς

έχει κλειδί κλειδώνει...

και ό,τι έχω ή θέλω μέσα μου,

γύρω του φανερώνει.

με τα φώτα του και τις ανατολές  την ιστορία 

μου απλώνει στα βουνά και στις ακτές 

μια μικρογραφία προσωπική 

της ζωής μου το κρας τεστ

χοχοχοχο κριση μαλακίας 

ευτυχίας; 

ουτοπίας και κίνησης; 

απενοχοποίησης; 

κάθε μέρα λέω θα φύγω

την επομένη με ρωτάνε τελικά 

αν είμαι εδώ 

και εγώ απαντάω 

πως αν δεν φύγω 

τότε θα ρθω ξανά

μυστήρια

πολλά μυστήρια... 

της πουτάνας γίνεται 

κι εσύ κάπου κοντά που χάραζε

από κει που σ είχα αφήσει 

μακριά, σχεδόν ξεχάσει(...)

πήγες να μου δώσεις παλι μία στο κεφάλι 

με την καρδιά σου

δεν βαριέσαι λέω και γυρνώ πλευρό.

από δω παν κι άλλοι...