...with lots of love for you, Jeff Thomas and the lyrics.

Thursday, January 14, 2010

όχι άλλο κάρβουνο




τι έχει συμβεί; παλι νιώθεις στο πετσί σου αγάπη και μίσος
πλευρές της ίδιας κάρτας
με από την μια εσένανε κι απ' την άλλη τον κόσμο.

έστω ότι είσαι νέος.
έχεις όλη την ζωή μπροστά σου κι αυτό δεν στο λένε.
το ξέρεις και το αισθάνεσαι.
έστω ότι έχεις ακόμη επαφή με την πηγή της δυναμής σου.
έχεις αποφασίσει να προσπαθείς να τους γυρνάς πλευρές
γιατί πάντοτε έχεις δει, αξίζει!

έστω ότι έχεις ακόμη αξιοπρέπεια.

θυμάσαι αν και σε τίποτα δεν χρησιμεύει τελικώς
δέχεσαι τις ατέλειές σου και αποφασίζεις να τις γυρίσεις κι αυτές.
έστω ότι έχεις βρει το δρόμο και κάθε βήμα
αφήνει πίσω χρυσόσκονες τώρα πια το βλέπεις.
είσαι τόσο μικρός, τόσο αδύναμος άλλα έχεις μάτια και κοιτάς τον δρόμο.
μέσα στο τοπίο τί σε έκανε να αξίζεις να περπατήσεις
-από τις ενοχές ξέφυγε τώρα.

κι όμως αντί να γονατίσεις με κλάματα αποφάσισες να χαμογελάσεις.


όχι άλλο κάρβουνο.

οφείλουμε να χορέψουμε και να πάμε όπου αγαπάμε
γιατί γι αυτό έχουμε πόδια. να τραγουδήσουμε γιατί γι αυτό έχουμε φωνή.
δεν ήρθα να φέρω τάξη στο χάος, δεν είμαι όργανο κανενός
δεν έχω τίποτα τέλειο κι ούτε επιθυμώ να αποκτήσω
το μόνο που έχω, είναι θέληση ν' αλλάξω τον εαυτό μου

κι έκλαψα πολύ
ζώντας μέσα σε πολύχρωμα κτίρια εκατομμυρίων ετών,
για να καταφέρω να πάρω την απόφαση να φύγω

δεν αγαπάμε όλοι τα ίδια.

ξέρω άλλοι έχουν περάσει απο δω πριν από μένα
και ποτέ δεν θα μαι μόνος
θα βρω τα σημάδια τους στο χιόνι μόνο αφού τα πατήσω
ανέμελα και γελώντας
θα σηκώνω ένα φύλλο να βάλω μια πετρούλα και θα βρίσκω τις δικές τους.
θα τον αγαπώ με το χάραμα και θα παίζουν τα τραγούδια του.
μου το δειξε κι εκείνος ότι δεν είμαι μόνος
τον ευχαριστώ τόσο πολύ για αυτό...

αλλά όχι άλλο κάρβουνο.
δεν θα μας πάρετε κι από κώλο επειδή θέλουμε να περάσουμε την πόρτα.
ή θα μας πάρετε γιατί έτσι είναι
κι όλοι καθώς είμαστε φτιαγμένοι στο μέγιστο αποδίδουμε;

έχει αρχίσει να μην με νοιάζει και τόσο.
μια φορά πάντως την πόρτα θα την περάσω.
εσύ πρόσεχε μην σου πέσει τώρα που οι φίλοι μου
με ταχυδακτυλουργικά και θράσος
σου κάνουνε το καλώς τακτοποιημένο μυαλουδάκι σου πουτάνα
και κυνηγάς την ουρά σου μέχρι να λυσσάξεις στην δίψα
και να τους παρακαλάς να φτύσουνε λίγο σάλιο στο στόμα σου.

πρόσεχε εκεί που μας έρχεσαι με την πούτσα όρθια
μην ξαφνικά σου φέρουν τον καθρέφτη δεις ό,τι έχεις μουνί
και πάθεις εγκεφαλικό.

bureaucracy my ass. όπου μπαίνεις, βγαίνεις κι όλας.
θέλετε απόδειξη γι αυτό;
έστω ότι είμαι αυτό το τιποτένιο είδος ανθρώπου
που εκτός από τσαπατσούλικο είναι και αφηρημένο.
που εκτός από το ότι κάνει λάθη στο τέλος καταφέρνει να το χαίρεται.
φυσικά και χωρίς απόδειξη είναι σαν να μην πλήρωσες.
μόνο που πλήρωσες μαλάκα μου.

χίλιες φορές ό,τι κι αν ήταν να πάει στο καλό

No comments:

Template by:
Free Blog Templates