First Lyrics First Vol.31

η αγάπη μας ήταν γραφτό

                        να γίνει δυο κομμάτια

ένα εσύ ένα εγώ...
τα ενδιάμεσα όλη η αλήθεια και η κίνηση του κόσμου
που πλημμύρισαν τους δρόμους πέφτοντας απ τις στέγες και
μας έδωσαν θέα απέραντη έτσι ώστε νιώσαμε αμέσως μικροί,
βιώσιμοι, ακίνδυνοι και ασφαλείς. να κουραζόμαστε, να αισθανόμαστε
χρήσιμοι. να θυσιαζόμαστε, να αποφεύγουμε την ευθύνη...

μόνο σαν συλλογίζομαι τα όμορφα τα βράδια

               που μου δινες γλυκά γλυκά όρκους φιλιά και χάδια

ώσπου στέγνωσε η χαρά σου στου ήλιου τα σκληρά μεσημέρια
και τα δακρυά μου τρέχανε μαζί με τον ιδρώτα κι έμοιαζα
διαμαντάκι πραγματικό έτσι που έλαμπα και κινδύνευσα 
δεν στο κρύβω και για μια στιγμή αν με κλείνανε σε βιτρίνα  
ή αν με βγάζανε σε πλειστηριασμό θα λεγα όλοι σ αυτό τον κόσμο
έχουμε την θέση μας κι ούτε να κουνηθούμε πολύ γίνεται
ούτε να επιλέξουμε κι ότι μπορεί ο καθένας. όμως εγώ είχα το
θάρρος, επέλεξα εσένα.  

με μια λαχτάρα καρτερώ και πόνο στην καρδιά μου

             ίσως γυρίσεις γρήγορα ξανά στην αγκαλιά μου

το τέλος του χρόνου. το σημείο μηδέν. το τέρμα που
η ανάγκη μας γέννησε και η φύση τούμπαρε με τα πολλά και τα
παρακάλια μας και τρελάθηκε κι αποφάσισε να μας το χαρίσει.
όταν όλες οι αγκαλιές θα ναι γεμάτες κι όλα τα χείλη θ ακουμπούν
εκείνα που φτιάχτηκαν να τ ακουμπούν.
όλα θα ναι θάλασσα τότε αγόρι μου. λάδι θάλασσα.
ένα όνειρο που θα σμίγει στον ορίζοντα με τον ουρανό όπως
ακριβώς σμίγει και με την ζωή μας και τότε τί θα χεις να μου πεις
μόνο κανά δυο στιχάκια θα τραγουδάς κατά την δύση για να με δεις
να φεύγω και να το αντέξεις παραυτα...