ζουμερή σαν καλωριμασμένο ροδάκινο το καλοκαίρι
έτσι την ένιωθα την αγάπη μας
κι έτσι την έβλεπα
αιθέρια
σαν μια νύμφη του κεδροδάσους που πετάει μόνο
στο πολύ δυνατό φεγγαρόφως
έτσι ονειρεύτηκα την αγάπη μας
αμετακίνητη
κι επιβλητική σαν μια λέαινα
που υπερασπίζεται το μικρό της
μυστήρια
γεμάτη αλήθεια και αταξία
σαν ένα κομμάτι μαύρο μαζεμένο απ'την σάρκα μας
έτσι έζησα την αγάπη μας
κι έτσι θα την θυμάμαι
σωτήρια
σαν τον ήλιο ύστερα από μια παγωμένη νύχτα
έτσι την έφτιαξα την αγάπη μας
και την έκρυψα σε μέρος μακρινό
που μόνο οι ψυχές μας
αν χρειαστεί ποτέ
μπορούν να την ξεθάψουν
μια τέτοια ώρα ανάγκης ήρθε αγαπημένε
κι έτσι σ έψαξα ώσπου να σε βρω ξανά
απ' άκρη σ' άκρη
No comments:
Post a Comment