όταν τύχει

να πασχίσεις 

και να ιδρώσεις 

και να κουραστείς

για να φτιάξεις την τέλεια μοναξιά

τότε μόνο

νιώθεις στο πετσί σου

και στο μέσα σου

με τίνος την παρέα

ίσως

για λίγο

πιθανόν 

να την αντάλλαζες

τότε 

και μόνο τότε

διαπιστώνεις

πόσο μικρή είναι 

αυτή η παρέα 

των ανθρώπων που θα την αντάλλαζες 

και τότε 

η ευτυχία 

του να υπάρχει έστω ένας

ή και δύο

ή και μια ολόκληρη φυλή

εκατόν πενήντα 

άτομα... σε κάνει να αισθάνεσαι 

σαν αστέρι 

μόνο αν 

πασχίσεις

για την τέλεια μοναξιά σου 

κι αν της δοθείς 

και την αγαπήσεις

ειδάλλως...

μια αμφιβολία θα χαράζει τις μέρες σου

με πόνο

δεν είναι τίποτα 

κι από αυτό θα μάθεις

έτυχε απλώς 

να σου μιλήσω τώρα

απ'την άλλη μεριά