ατόφιες. όπως εκείνη που αναφέρεται σ εκείνον
που κακάριζε μέχρι που έγινε κότα.
κακακακακακα γαμω το κεφάλι μου
corn on the cob στο βραδινό εχθές
τα νέα είναι τα παλιά που έρχονται πιο οργισμένα
τα νέα είναι τα παλιά που έρχονται πιο οργισμένα
από ποτέ κι εγώ σαν κλασικός λιποτάκτης
θα το στρίψω. την κότα!
θα το γυρίσω λοιπόν και θα πουλήσω την
τύχη ξανά εκεί που την αγόρασα.
αφού δεν μου κάνει.
αφού δεν μου κάνει.
μα τί σύμπτωση λοιπόν! θα αναφωνήσω
έκπληκτη. κι εσείς εδώ;
ε τί να γίνει... (αφού κολλάει η βελόνα
που και που) ...batida de coco
μέχρι να μάθουμε να ζούμε στην ησυχία
να λέμε με ψίθυρο τα πιο σημαντικά
στο λίγο φως, μ ένα κερί
να φωτίζουμε να δούμε ο ένας τα μάτια
του άλλου για μια στιγμή πριν τον ύπνο.
μέχρι να μάθουμε να κρατάμε μυστικά
θα είμαστε στο έλεος του όχλου.
θα μας κάνουν πάντοτε κομματάκια και
θα μας ταίζουνε στους ήλιους τους.
ποιός νοιάζεται για τους ήλιους τώρα;
εγώ διεκδικώ μόνο το χάδι πια
ο ήλιος ανήκει πρωτίστως στις τομάτες
εμφανώς και αξιοκρατικότατα.
No comments:
Post a Comment