First Lyrics First Vol. 53

there in the middle of the people he stands 

               seeing, feeling

οι άνθρωποι κυνηγιόμαστε κι εμείς
σαν τα ζωάκια
δαγκώνουμε ο ένας τα ποδαράκια του άλλου
σαν να λέμε τις ιδέες του
ή ίσως τα αγαπημένα του στέκια στον κόσμο
ακόμα και τα μυστικά του, τα όνειρά του
και τα κατασπαράζουμε
εαν βρεθούμε σε ανάγκη.

and the day had just began

ο εαυτός μας
είναι ένα πολύ συγκεκριμένο σημείο αναφοράς
μέσα στον καθένα μας
όπου η αλήθεια του λάμπει και τον αγκαλιάζει
ό,τι και να γίνεται τριγύρω κι ό,τι και να του λένε.

όταν κάποιος "χάνει τον εαυτό του" εννοούμε ότι
έχασε το σημείο του. το μπέρδεψε μέσα στα εξωτερικά ερεθίσματα, 
ίσως το αντάλλαξε ή το άφησε για λίγο και του το κλέψανε... 
και τώρα είναι χαμένη ψυχή. ψυχή που έχει ξεχάσει
το σκοπό της

one time in the year of the fox 

                          when the bell began to ring 

το πιο όμορφο όσο μεγαλώνεις
είναι που σου επιτρέπεται να κοιτάς τις στιγμές σου
και να βρίσκονται στο παρελθόν.
να μοιάζουν τότε πολύ μεγαλύτερες απ όσο περίμενες
και πολύ πιο σημαντικές απ' ότι όταν τις ζούσες

και απερίγραπτα ομορφότερες απ όσο θα μπορέσεις ποτέ
να εκφράσεις με την τέχνη ή την επιστήμη σου
σε εκατό ζωές.

it meant the time had come for the one to go

              to the temple of the king

όταν αναπολείς όλα αυτά τα φαντασμαγορικά παιχνίδια
που έχει παίξει ο χρόνος επάνω σου
κοιμάσαι καλύτερα και ξυπνάς ελαφρύτερος.
είναι σημαντικό να αναπολείς.
να δίνεις την αξία εκεί που της πρέπει
χωρίς να τσιγκουνεύεσαι.

then all could see by the shine in his eyes 

           the answer had been found 

έχω δύο λογιών κόσμους στο κεφάλι μου κι ένας τρίτος 
γεννιέται με κάθε μου ανάσα. 
ενώ η μοναξιά πλέον γίνεται αφόρητη 
όσο πάμε και μαζευόμαστε 
έχουνε χαθεί τα κίνητρα και οι αξίες 
έχουν χαθεί και οι καρδιές μας 
κι έχω ένα καλάθι να γεμίσω και κάπου να το αφήσω 
αν δεν μου το θυμήσεις χαθήκαμε 
κι εμείς. 


                     

scale down

stand up 

look around 

and then scale that down too

oh i believe in a revolution 

i believe it is a hand 

i believe in its thick hands

that strenghen daily daily on a man 

because see i am a blacksmith 

of metal and words 

and a sheep that's pitch black too

and lord in this life 

that's all we wound up to do 

cause 500years ago when 

these same trees were more dense 

and all this color pristine 

so the chaos it made sense 

there was no knowing of the loss 

of a whole mountain 

of that same mountain that i call home

and lord, lord these same trees 

they rolled on and on 

without mention of vanishing 

or with whom to belong 

and these same mountains 

echoed peace lord 

a long time before the noose lord 

and now that too is nearly gone

so tell me what have we done a a civilization 

to destroy in our way 

oh that metaphorical hand that feeds us 

ya'll we are trashing our own bithday cake 

and i consider myself a sceptic my lord

i'm an optimistic soul 

and we all getting thrown around

and dragged along like the bull 

he's huge and rageful 

and yet somehow subdued

and hauled by those thick rings

so don't you too shut out 

nasty sticky thruth things

here we go 

get the fuck out of your car 

walk it's good for you

stop consuming blindly

and get by on that that you do

have and possess 

and scale that down too

it start's there 

everybody's got a lot to say 

about everybody else

but it's our own transgression 

that always tends to melt away 

and fade into that critique

of who's faul or who's blame or who's wrong

oh oh no no each and every one of us

we are doing something 

that's too hard, or too fast, or too long 

and there's nothing but ourselves 

to make this thing last  

so it starts there 

everybody take a long hard look at you

a long long hard look at you 

lord it starts there

everybody take a long hard look at you 

and you stand up 

and you look around 

and then you scale that down too