ο ανθρωπάκος

είμαι φτωχός 
κουρασμένος σκυφτός 
ανθρωπάκος

των ταπεινών 
και των άλλων πουλιών 
φιλαράκος


για δε μ' αφήνετε ήσυχο

άστε με ήσυχο όλοι

θέλω να ζήσω ελεύθερος

δίχως ταυτότητα πια

μία ζωή 
με κρατάν, με κουνάν 

μ’ ένα σπάγγο
λόγια, σχολειά 
μέρα νύχτα δουλειά 
και στον πάγκο

όπου χαρά 
πρώτη-πρώτη σειρά
κάποιος κλέφτης
κι όποιο κακό 
κάνει τ' αφεντικό 
εγώ είμ' ο φταίχτης