εκτός από τα δικά σου
που'χουν ξεχάσει και περηφάνεια
και γη
και όλα
ποιό παλιό όνειρο σε ξύπνησε
προφανώς ήταν η βία
ίσως κάποια κύτταρα κάποιων
να αντιδρούν αρκετά
ώστε να βρίσκουν άλλο τρόπο
ξανά
κι είναι κι άλλοι
που δεν τους έχασαν ποτέ
μόνο τους τους κλέψανε
όχι σε όνειρο
στον ξύπνιο
τον πιο ξυπνητό ξύπνιο
που δεν μπορείς να φανταστείς
ήτανε μέσα στις σπηλιές
και γελούσανε γύρω απ'τους αργιλέδες
τους γκρεμίζανε τα σπίτια και τα κοτέτσια
κι εκείνοι τα χτίζανε την νύχτα
απ'την αρχή
κοπάδια προβατάκια και γελαστά παιδιά
κι απέναντι τους οπλισμένοι
με περίεργες στολές
και αφάνταστα μυαλά...
εκείνη την στιγμή έβλεπα δύο
διαφορετικά είδη μπροστά μου
το ένα σίγουρα
έστεκε μες την απόλυτη δυσφορία
σύγχυση και αμηχανία
το άλλο δεν ξεχώριζε και πολύ
απ'την χαρά του ήλιου
ή το σκοτάδι ενός μαύρου φεγγαριού
το πολύ πολύ
όλα τα μάτια στην Γάζα
εκτός απ'τα δικά σου
που ρημάζουν εδώ μεθυσμένα
χαπακωμένα
ξέφτελα...
στο Νεπάλ όμως φίλε μου
πίνουν τα καλύτερα
όχι ρακές, ουίσκια, ζάναξ και σκόνες
ούτε αγκαλιά δεν θέλω απόψε
βράζω στο ζουμί μου
και μόνο το κύμα σου μπορεί να με σβήσει
μόνο η ελεύθερη ακτή σου
μπορεί να με σηκώσει να ζήσω
από τότε που γεννήθηκα άκουγα πολλά
για τα δεινά του κόσμου
άργησαν στην πόρτα μου να έρθουν
σχεδόν νόμισα πως μας ξέχασαν
