του κόσμου οι λαοί

έχει αίμα το adidas το καινούριο που φοράω

και το κινητό στην θήκη που στο χέρι μου κρατάω

έχει κόπο και ιδρώτα το πουκάμισο το armani

και κουβάλημα οι σπόροι στου καφέ μου το χαρμάνι 

έχει πόνο και φοβέρες κάθε κουταλιά nutella

και το δέρμα που χρειάστηκε στης μπάλας μου την γκέλα 

έχει δάκρυα ο κάθε κόμπος που έχω στο χαλί μου

και το jokey που με μαγκιά φοράει η κεφαλή μου 

γιατί όλα όσα είπα της ζωής μου προιόντα

μου τ αφήσαν οι δικοί μου ή τ'αγόρασα από σπόντα

τα δουλέψανε παιδιά που'ναι γεννημένα δούλοι 

μεροφάι μεροδούλι κι εμείς παίζουμε κρυφτούλι 

Τυνήσια και Σουδάν, Μαλαισία, Πακιστάν 

και δεκάδες χώρες που τα πιτσιρίκια δεν θα φαν 

για να έχω εγώ μπουφάν με υπογραφή της nike

μήπως δώσει ο θεός και μου κάνουν κανα like

όταν έβγαινα να παίξω στην αλάνα με την μπάλα 

κάποιες οικογένειες δεν είχαν να πάρουν γάλα

όταν άφηνα χαρταετό στον ουρανό ν'ανέβει

κάποιοι αφήναν το παιδί τους μοναχό να ζητιανεύει

όταν μου'λεγε η γιαγιά μου κάθε βράδυ παραμύθια 

σκότωναν αθώες ψυχές άλλωστε έτσι από συνήθεια

όταν μου έφερνε η νονά μου την λαμπάδα και παιχνίδια

συνομήλικοί μου ψάχναν την τροφή τους στα σκουπίιδια

όταν έβλεπα μικρός τον Χοντρό και τον Λιγνό

βάζαν σκλάβους να δουλεύουν στα ορυχεία του Κονγκό

όταν οι γονείς μου μ'είχαν όλο αγκαλιές και χάδια

χαρτομάντηλα πουλούσαν και λουλούδια στα φανάρια

ό,τι φόρεσα έως τώρα nike, puma και sportex

τα έχουν φτιάξει δια της βίας στην Ινδία, το Μπανγκλαντές

όσα λόγια και να πω όσους στίχους και να γράψω 

στράφι θα πάνε αν τον κόσμο δεν αλλάξω

σ'αυτήν την μηχανή του κόσμου οι λαοί 

αντί για λάδι καίνε ανθρώπου αίμα

μ'αλλάζουν οι καιροί και θα'ρθει η στιγμή

κι ο δούλος θα'ναι αυτός που βάζει στέμμα

όταν έπαιζα μικρός με το πρώτο το nintendo

στην Ινδία οι ανήλικοι κουβάλαγαν τσιμέντο 

όταν έφτιαχνα το δέντρο με φωτάκια και στολίδια

τα παιδιά στην Βραζιλία ψάχναν μέσα στα σκουπίδια

όταν έκανα ποδήλατο στο δρόμο τ'απογεύματα

συνομήλικους στην Κίνα τους πουλούσαν για μοσχεύματα

κοκκίνιζα σαν κοίταζα της τάξης τα κορίτσια

ενώ στην Ινδονησία τα πουλούσανε για βίτσια

όταν έβλεπα τον Αλαντίν στην Disney με το τζίνι

τα αδέρφια μου γαζώνανε κάτω στην Παλαιστίνη

μα σ'ευχαριστώ θεέ που έχω κι εναν ο.η.ε.

και να ενδιαφερθώ γι αυτά δεν χρειάστηκε ποτέ

να είναι καλά το νατο και οι ηνωμένες πολιτείες

της θρησκείας το αδελφάτο κι όλες οι παιδεραστίες

μα όμως πάνω απ'όλα τ'άλλα στου μεγάλου μας την σάλα

δεν θα είχες την κουτάλα αν δεν ήσουν καπιτάλα

και το σύστημα ρολόι που ρυθμίστηκε να τρώει 

την εργατική την τάξη που όλα αυτή τα'χει παράξει 

μα άντε να το καταλάβει και μετά ποιός θα προλάβει 

απ'το κυμα να γλιτώσει και πανί ν'ανασηκώσει 

στο σχολείο ως αριστούχος να κρατάω την σημαία

ήμουν άπο άλλη χώρα και δεν μ'έκανες παρέα

μ´έχεις σκοτώσει το Ιρακ, στο Βιετνάμ, στην Παλαιστίνη

εγώ αγέννητο μωρό και δεν είχα καν ευθύνη 

μου είχες βγάλει τα όργανα μου μπαις και πάρεις τα λεφτά σου

για να ζήσουν παραπάνω λίγο τα αφεντικά σου 

μ'είχες σκλάβο στο παζάρι και με πούλαγες φαντάσου 

θα γυρίσει ο τροχός και θα έρθει κι η σειρά σου 

μέσα σ'αυτή την μηχανή αν ενωθούμε όλοι μαζί 

και χαράξουμε αντίθετη πορεία στο γρανάζι 

ένα θα γίνω εγώ κι εσύ και θα'ρθει εκείνη η στιγμή

όπου αλλάζουν οι καιροί και σίγουρα θα τους πειράζει 

αρκεί σ αυτή την μηχανή όλου του κόσμου οι λαοί

αν σταματήσουμε για πάρτη του άλλο να χύνουμε αίμα

και θα έρθει η στιγμή που η φωνή μας θ'ακουστεί

κι ο δούλος μόνος νικητής στην κεφαλή θα βάζει στέμμα 

 

σαν μια καινούρια αρχή

να γράψω την αλήθεια που δεν βλέπετε στο κλάμα μου 

έτσι έγραψα το πρώτο μου ποιήμα 

στο δημοτικό 

ύστερα από ένα ακόμα μπερτάκι ξύλο που μετρούσα

δεν ήτανε το ξύλο 

τόσο 

που πονούσε

ήταν αυτή η σιχαμένη απελπισία

όταν έχεις ρίξει όλες σου τις ελπίδες 

για αγάπη 

σε κάποιον που σε πληγώνει 

και σε αποθεώνει ταυτόχρονα

άθελά του

κι ας μετανιώσει μετά όσο τίποτα

κι ας ζητήσει συγγνώμη 

εσύ έχεις αποφασίσει πια

να κλείσεις όλες τις πόρτες κι όλες τις γρίλλιες

να βουλώσεις τ αυτιά σου 

και να προχωρήσεις 

μέχρι που μεγαλώνεις

και γίνεται το ίδιο 

ξανά

και ξανά 

αναρρωτιέσαι 

αν θα μπορέσεις ποτέ 

να γίνεις κάτι άλλο 

και με ποιό τρόπο 

σκορπάς ολόκληρη τη ζωή σου

πασχίζοντας να σε αγαπήσεις περισσότερο 

αλλά αφού δεν ξέρεις πώς-

μέχρι εκεί σου δείξανε 

κυκλοφορείς και πυροβολείς παντού

τον ίδιο πόνο

που σου φορτώσανε 

κι η ζωή σου συχνά μοιάζει γεμάτη με λέξεις 

κούφιες

που από πίσω δεν κρύβουν τίποτα 

σχηματίζουν κύκλους απλώς 

από σχέσεις κι αισθήματα 

που νομίζεις ότι διαλεξες τούτη την φορά 

σωστά 

διαφορετικά 

κι όμως οι κύκλοι κλείνουν και κλείνουν 

μέχρι να σου κόψουν ξανά την ανάσα

κάποιοι αποφασίζουν 

να μην έχουν σχέσεις 

ή ακόμα καλύτερα να μην έχουν καν αισθήματα 

όμως εγώ 

όσες φορές 

κι αν έχω νιώσει τους λυγμούς μου 

να με κοπανάνε σκέφτομαι ότι τουλάχιστον 

έχω αυτή την πολυτέλεια 

που οι περισσότεροι γύρω μου έχουν απωλέσει

το να αισθάνομαι

τίποτα δεν αξίζει περισσότερο

και προκειμένου να μείνω πλάσμα 

με αισθήματα

θυσιάζω τα πάντα 

μια βολεμένη υποτιθέμενη ευτυχία

το κυνήγι της 

όσα περίμενε η μανούλα μου από μένα

όσα περίμεναν οι δάσκαλοι 

όσα η κολλητή μου εδώ και τριαντα χρόνια

κι ακόμη 

και τον καημένο 

μυξιάρικο 

εαυτούλη μου

from the river to the sea

Palestine will be free 

κάτι δικά μας.

κάποια στιγμή κάποιος οφείλει να δει πώς τα γέλια του

ξεζουμίσανε αλλουνού τα δάκρυα για να γίνουν 

και πώς το θαύμα που τον έσωσε 

ήταν πρώτα κάποιου άλλου 

η καταστροφή

μα τώρα πια έτσι κι αλλιώς 

γέλια δεν υπάρχουν 

ούτε κλάμματα

αληθινά

είμαστε μ ένα μειδίαμα στο στόμα

οι άνθρωποι που γνώρισα, οι περισσότεροι 

σκορπάνε τις μέρες

με τον ίδιο τρόπο 

εκείνον που μας δείξανε

με το καρότο και το μαστίγιο 

σαν τα ρομπότ 

όλοι ντυμένοι με μάσκες και στολές ολόσωμες.

από μέσα μία πέτσα

μουχλιασμένη

σαπισμένη και καμμένη 

κι οι στολές απ έξω γεμάτες γκλίττερ

και σκόνες που σκέπασαν την γη με πόνο

για να κοιταχτούν εκείνοι 

για λίγο στους καθρέφτες τους

και να φανούνε λαμπεροί

κι εγώ έτσι είμαι 

χαλασμένη απ'την κουλτούρα μου 

με το κακό στα νύχια

πολύ βαθειά χωμένο 

νόμιζα πώς θα ξέφευγα 

και θα άδειαζα την βρώμα τους

και θα έβαζα στην θέση της λουλούδια

όμως δεν φυτρώνει τίποτα πια εδώ 

ούτε και βρέχει. 

τα ζώα και τους φίλους κάθε δάσους 

τα κυνηγάνε με όπλα, σκύλους και φωτιές

οι λυσσασμένοι 

κι ούτε μια θύμηση 

δεν έχει κάποιος εδώ γύρω 

ρε γαμώτο

απ την αληθινή ζωή.

έψαξα τόσο...

baby can I hold you

sorry

is all that you can't say 

years gone by and still

words don't come easily

like sorry, like sorry

forgive me 

is all that you can't say

years gone by and still

words don't come easily

like forgive me, forgive me

but you can say baby 

baby can I hold you tonight

maybe if I told you the right words

at the right time, you'd be mine

I love you 

is all that you can't say 

years gone by and still

words don't come easily 

like I love you, I love you 

I'll stand by you

oh, why you look so sad?

tears are in your eyes

come on and come to me now

don't be ashamed to cry

let me see you through

'cause I've seen the dark side too

when the night falls on you 

you don't know what to do 

nothing you confess

could make me love you less

I'll stand by you

won't let nobody hurt you 

I'll stand by you 

so, if you're mad get mad

don't hold it all inside

come on and talk to me now

and hey, what you got to hide?

I get angry too

well I'm a lot like you 

when you're standing at the crossroads

and don't know which path to choose

let me come along 

'cause even if you're wrong

I'll stand by you

won't let nobody hurt you

I'll stand by you 

take me in into your darkest hour

and I'll never desert you 

I'll stand by you

and when the night falls on you baby 

you're feeling all alone

you won't be on your own 

όταν τύχει

να πασχίσεις 

και να ιδρώσεις 

και να κουραστείς

για να φτιάξεις την τέλεια μοναξιά

τότε μόνο

νιώθεις στο πετσί σου

και στο μέσα σου

με τίνος την παρέα

ίσως

για λίγο

πιθανόν 

να την αντάλλαζες

τότε 

και μόνο τότε

διαπιστώνεις

πόσο μικρή είναι 

αυτή η παρέα 

των ανθρώπων που θα την αντάλλαζες 

και τότε 

η ευτυχία 

του να υπάρχει έστω ένας

ή και δύο

ή και μια ολόκληρη φυλή

εκατόν πενήντα 

άτομα... σε κάνει να αισθάνεσαι 

σαν αστέρι 

μόνο αν 

πασχίσεις

για την τέλεια μοναξιά σου 

κι αν της δοθείς 

και την αγαπήσεις

ειδάλλως...

μια αμφιβολία θα χαράζει τις μέρες σου

με πόνο

δεν είναι τίποτα 

κι από αυτό θα μάθεις

έτυχε απλώς 

να σου μιλήσω τώρα

απ'την άλλη μεριά 

έτσι που λες

ζουμερή σαν καλωριμασμένο ροδάκινο το καλοκαίρι

έτσι την ένιωθα την αγάπη μας 

κι έτσι την έβλεπα 

αιθέρια

σαν μια νύμφη του κεδροδάσους που πετάει μόνο

στο πολύ δυνατό φεγγαρόφως

έτσι ονειρεύτηκα την αγάπη μας 

αμετακίνητη 

κι επιβλητική σαν λέαινα 

που υπερασπίζεται το μικρό της

μυστήρια 

γεμάτη αλήθεια και αταξία 

σαν ένα κομμάτι μαύρο μαζεμένο απ'την σάρκα μας 

έτσι έζησα την αγάπη μας

κι έτσι θα την θυμάμαι 

σωτήρια 

σαν τον ήλιο 

ύστερα από μια παγωμένη νύχτα

έτσι την έφτιαξα την αγάπη μας 

και την έκρυψα σε μέρος μακρινό 

που μόνο οι ψυχές μας 

αν χρειαστεί ποτέ

μπορούν να την ξεθάψουν

μια τέτοια ώρα ανάγκης ήρθε αγαπημένε 

κι έτσι σ έψαξα ώσπου να σε βρω ξανά

απ' άκρη σ' άκρη 

Bye

δεν γουστάρω τα σκουλήκια γι αυτό σκάνε πάλι ένα ένα 

εντομοκτόνα

μου χαλάνε το μολύβι και την μάσκαρα τα γαμημένα

δακρυγόνα

πες στον μπάτσο bye

πες στον μπάτσο bye bye 

και με δόντια και με νύχια

όταν βλέπω την στολή μου σηκώνεται η τρίχα

καιν την άσφαλτο οι ρόδες μας

οι δρόμοι αυτοί αρχίδια είναι μόνο για τις γόβες μας 

πόσο καλά ξέρεις του τσέους

ελπίζω μόνο φατσικά 

γιατί εγώ έχω φετίχ με τα καμμένα μπατσικά

θα το λέω στις πλατείες 

θα το λέω στο μπαλκόνι 

γιατί ένα είναι το σύνθημα που όλες μας ενώνει 

δολοφόνοι 

φόνοι φόνοι φόνοι φόνοι φόνοι 

δεν φταίνε τα γουρούνια που οι μπάτσοι είναι φασίστες

φτύσ τους. 

σας γράφω στο μουνί μου κι ας το παίζετε εξουσία

δεν σέβομαι στο σώμα σας κανέναν και καμία 

λες είναι η δουλειά σου 

μα είσ' η ντροπή για την μαμά σου 

καλύτερα στον άσσο 

παρά με άντρα μπάτσο 

αν τον δεις στο μαγαζί *πες στον μπάτσο bye 

αν τον δεις στην γειτονιά *πες στον μπάτσο bye

αν τον δεις στην πορεία *πες στον μπάτσο bye

αν τον δεις σε κάποιο app *πες στον μπάτσο bye 

κι αν νομίζεις πως θα μπεις 

ούτε που θα μου το δεις

ούτε καν με ένα δις

δεν γαμιέμαι με police 

everybody supports women

everybody supports women

until a woman's doing better than you

everybody wants you to love yourself

until you actually do

it was something about her hair 

so perfectly fallen 

she was nice and smart and funny 

and got everything she wanted 

and she does charity 

isn't that the most obnoxious thing you've heard

her popularity

she's too pretty for her own good

she's probably self-centered, we hate her and she's nothing

if everybody leaves her, then she had it coming 

is there anything 

you'd like to put on the record

you know

while everyone's listening

I would like it to be known that I'm not like her 

I'm mocking her 'cause I'm not like her

I'm not like those girls who are not like those girls

I love doing makeup, I don't mock women like her 

I'm not like her 

as soon as she hits it 

I'm kicking her out

she's had enough of the love

and I'm bringing her down

everyone together 

on the count of three

one, two, you're mundane 

we agree

your ambition is swallowable

if you tell the story right 

say that you hate yourself 

and self criticize 

but if we smell desperation 

on your neck and face

we'll drag you across

your own public stage 

we burn her name in the back 

anything with her name attached

her newspaper's in the trash 

I just keep thinking man 

what a waste 

what a shame 

I was starting to like her 

but now she got great 

we'd never hate her to her face

but I hope she knows

she knows, she knows, she knows 

I don't like your tone 

I don't like how much you've grown 

it's so boring to not be yanking 

muscle off of a woman's bone

everybody hates the-

everyone hates the unrelatable

and I love to place two of 'em

in the arena of the public's eye 

and try and get'em to fight 

about something dumb and we pick sides

'cause staring at her too long 

made our life look like muted pastels

we'll love you  

if you just make us feel better about ourselves

 

  

 

 

ρηαλ ταιμ vol. +-

τώρα που το επεξεργάστηκα έτσι, με χτύπησε κεραυνοβόλα! 

πολλές φορές έχει επέλθει τούτος ο πάτος.  Βεβαίως και χειρότερος. 

κάθε φορά εμφανίζεται κάτι 

ένας τόπος, ένας έρωτας, ένα ζωάκι... κι αποτινάσσει

το θάνατο. σ αυτή την σκέψη 

ξαφνικά νιώθω μια έξαψη, μια ψυχική αναζωπύρωση

σαν να θυμήθηκα πως τελικά περιμένω 

μία ευχάριστη έκπληξη

κι αμέσως (!)

ένα αναπάντεχο μήνυμα

που με ρουφάει μακριά από τούτες τις γραμμές 

για ώρες

σαν δηλαδή να εκδηλώθηκε 

η απάντηση 

αυτού του ψυχικού μου συλλογισμού κι ερωτήματος

αυτόματα

με το που τέθηκε

τέτοια κόλπα μόνο η ψυχή τα κάνει

το μυαλό ποτέ. ποτέ δεν ξεφεύγει το χρόνο το μυαλό,

όσο και να τον γείρει. 

lose cotrol

something's got a hold of me lately 

no, I don't know myself anymore

feels like the walls are all closing in 

and the devil's knocking at my door

                                 out of my mind

how many times 

did I tell you 

I'm no good at being alone ?

It's taking a toll on me

trying my best to keep from

tearing the skin off my bones

don't you know

I lose control 

when you're not next to me 

I'm falling apart 

right in front of you 

can't you see?

I lose control

when you're not next to me yeah 

you're breaking my heart, baby

you make a mess of me

problematic

problem is 

I want your body

like a fiend

like a bad habit

bad habit's hard to break

when I'm with you yeah

I know I could do it on my own 

but I want that real full moon black magic

and it takes two

problematic

problem is

 when I'm with you I'm an addict

and I need some relief

my skin in your teeth

can't see the forest through the trees

got me down on my knees

darling please

I lose control

when you're not here with me yeah

I'm falling apart right in front of you 

can't you see?

I lose control

when you're not here with me yeah

you're breaking my heart baby

you make a mess of me