του κόσμου οι λαοί

έχει αίμα το adidas το καινούριο που φοράω

και το κινητό στην θήκη που στο χέρι μου κρατάω

έχει κόπο και ιδρώτα το πουκάμισο το armani

και κουβάλημα οι σπόροι στου καφέ μου το χαρμάνι 

έχει πόνο και φοβέρες κάθε κουταλιά nutella

και το δέρμα που χρειάστηκε στης μπάλας μου την γκέλα 

έχει δάκρυα ο κάθε κόμπος που έχω στο χαλί μου

και το jokey που με μαγκιά φοράει η κεφαλή μου 

γιατί όλα όσα είπα της ζωής μου προιόντα

μου τ αφήσαν οι δικοί μου ή τ'αγόρασα από σπόντα

τα δουλέψανε παιδιά που'ναι γεννημένα δούλοι 

μεροφάι μεροδούλι κι εμείς παίζουμε κρυφτούλι 

Τυνήσια και Σουδάν, Μαλαισία, Πακιστάν 

και δεκάδες χώρες που τα πιτσιρίκια δεν θα φαν 

για να έχω εγώ μπουφάν με υπογραφή της nike

μήπως δώσει ο θεός και μου κάνουν κανα like

όταν έβγαινα να παίξω στην αλάνα με την μπάλα 

κάποιες οικογένειες δεν είχαν να πάρουν γάλα

όταν άφηνα χαρταετό στον ουρανό ν'ανέβει

κάποιοι αφήναν το παιδί τους μοναχό να ζητιανεύει

όταν μου'λεγε η γιαγιά μου κάθε βράδυ παραμύθια 

σκότωναν αθώες ψυχές άλλωστε έτσι από συνήθεια

όταν μου έφερνε η νονά μου την λαμπάδα και παιχνίδια

συνομήλικοί μου ψάχναν την τροφή τους στα σκουπίιδια

όταν έβλεπα μικρός τον Χοντρό και τον Λιγνό

βάζαν σκλάβους να δουλεύουν στα ορυχεία του Κονγκό

όταν οι γονείς μου μ'είχαν όλο αγκαλιές και χάδια

χαρτομάντηλα πουλούσαν και λουλούδια στα φανάρια

ό,τι φόρεσα έως τώρα nike, puma και sportex

τα έχουν φτιάξει δια της βίας στην Ινδία, το Μπανγκλαντές

όσα λόγια και να πω όσους στίχους και να γράψω 

στράφι θα πάνε αν τον κόσμο δεν αλλάξω

σ'αυτήν την μηχανή του κόσμου οι λαοί 

αντί για λάδι καίνε ανθρώπου αίμα

μ'αλλάζουν οι καιροί και θα'ρθει η στιγμή

κι ο δούλος θα'ναι αυτός που βάζει στέμμα

όταν έπαιζα μικρός με το πρώτο το nintendo

στην Ινδία οι ανήλικοι κουβάλαγαν τσιμέντο 

όταν έφτιαχνα το δέντρο με φωτάκια και στολίδια

τα παιδιά στην Βραζιλία ψάχναν μέσα στα σκουπίδια

όταν έκανα ποδήλατο στο δρόμο τ'απογεύματα

συνομήλικους στην Κίνα τους πουλούσαν για μοσχεύματα

κοκκίνιζα σαν κοίταζα της τάξης τα κορίτσια

ενώ στην Ινδονησία τα πουλούσανε για βίτσια

όταν έβλεπα τον Αλαντίν στην Disney με το τζίνι

τα αδέρφια μου γαζώνανε κάτω στην Παλαιστίνη

μα σ'ευχαριστώ θεέ που έχω κι εναν ο.η.ε.

και να ενδιαφερθώ γι αυτά δεν χρειάστηκε ποτέ

να είναι καλά το νατο και οι ηνωμένες πολιτείες

της θρησκείας το αδελφάτο κι όλες οι παιδεραστίες

μα όμως πάνω απ'όλα τ'άλλα στου μεγάλου μας την σάλα

δεν θα είχες την κουτάλα αν δεν ήσουν καπιτάλα

και το σύστημα ρολόι που ρυθμίστηκε να τρώει 

την εργατική την τάξη που όλα αυτή τα'χει παράξει 

μα άντε να το καταλάβει και μετά ποιός θα προλάβει 

απ'το κυμα να γλιτώσει και πανί ν'ανασηκώσει 

στο σχολείο ως αριστούχος να κρατάω την σημαία

ήμουν άπο άλλη χώρα και δεν μ'έκανες παρέα

μ´έχεις σκοτώσει το Ιρακ, στο Βιετνάμ, στην Παλαιστίνη

εγώ αγέννητο μωρό και δεν είχα καν ευθύνη 

μου είχες βγάλει τα όργανα μου μπαις και πάρεις τα λεφτά σου

για να ζήσουν παραπάνω λίγο τα αφεντικά σου 

μ'είχες σκλάβο στο παζάρι και με πούλαγες φαντάσου 

θα γυρίσει ο τροχός και θα έρθει κι η σειρά σου 

μέσα σ'αυτή την μηχανή αν ενωθούμε όλοι μαζί 

και χαράξουμε αντίθετη πορεία στο γρανάζι 

ένα θα γίνω εγώ κι εσύ και θα'ρθει εκείνη η στιγμή

όπου αλλάζουν οι καιροί και σίγουρα θα τους πειράζει 

αρκεί σ αυτή την μηχανή όλου του κόσμου οι λαοί

αν σταματήσουμε για πάρτη του άλλο να χύνουμε αίμα

και θα έρθει η στιγμή που η φωνή μας θ'ακουστεί

κι ο δούλος μόνος νικητής στην κεφαλή θα βάζει στέμμα