η φύση κοιμάται κι ονειρεύεται...
η γάτα μου κοιμάται έως είκοσι ώρες τη μέρα...
κανείς δεν κάνει μεγαλύτερη φασαρία από το είδος μου.
παρ ολ'αυτά, είναι όμορφο να ησυχάζεις.
να κοιμάσαι
και να ονειρεύεσαι...
η φύση όλο αυτό κάνει. δείχνει να το' χει τόσο ανάγκη
όσο το ξύπνιο της κι εμείς την ξυπνάμε
την ταράζουμε συνέχεια
την κάναμε να χάσει τον ύπνο της.
όσο για τ όνειρο...
κι αυτό κόντεύει να ξεχάσει.
εφιάλτης της γίναμε.
στην ουσία του,
είναι απλό το να ησυχάζει κανείς.
να ονειρεύεται ανενόχλητα
και να ζει ομοίως.
εκτός αν είναι δέντρο
ή κατσίκι
ή ποντικός
ή κρίνος
ή νούφαρο της λίμνης
ή κάποιου ελπίδα
κατα τ' άλλα
σκεπασέ με
όταν με βλέπεις με τα μάτια κλειστά
και μην φωνάζεις
από τόσο μακριά, μόνο πλησίασε.
τα πουλιά ρωτάνε κι ανησυχούν.
τα βγάλαμε απ' το δρόμο τους
χωρίς λόγο και "για πλάκα".
αγκάλιασέ με
όταν με βλέπεις με τα μάτια μισάνοιχτα
κι αφησέ μας
να φτιάξουμε μια θάλασσα από όνειρα
και χρώματα
μήπως ξυπνήσουμε καμιά φορά επιτέλους
σ αυτήν την ζωή.
